Selasa, 16 April 2013

Banyumasan


AJA NGINGU JARAN DAWUK

Kanca-kanca….


            Jaman ndisit ana Kabupaten sing jenenge Wirasaba . Kadipaten Wirasaba dipimpin nang bupati sing jenenge Adipati Wirasaba. Kadipaten Wirasaba kuwe pancen panggonan sing subur lan makmur, dadi rakyate pada sugih-sugih. Apa bae sing ditandur pada tukul, hawane adem dadi keton tambah ayem rakyate. Rakyate pada sregep nyambut gawe, kuwe kaya sifate adipatine sing sregep, jujur, lan adil. Mulane disenengi nang rakyate karo ratu sing nang mataram.
             Adipati Wirasaba duwe ingon-ingon kewan wujude jaran sing wernane dawuk.
 (nang ngapa koh ndadak ngingu jaran?).
            Jaran jaman gemiyen pancen penting banget terutama ngger arep lunga-lunga. Kadipaten Wirasaba tesih melu wilayahe keraton mataram. Sawijining dina Adipati Wirasaba di undang kon maring  mataram kanggo ngadep retune.


(giyeh..mbok kedawan critane, Adipati Wis ngadep terus bali).
Guli mangkat karo bali ya numpak jaran. Basa bali kan adoh tekan mataram maring Wirasaba mulane deweke  leren ndisit nang nggone batire nang Kadipaten Merden. Agi leren karo madang Ujug-ujug teka kongkonan kang mataram terus mateni Adipati Wirasaba.
(nah…adipati Wirasaba mati)
Tapi sedurunge mati adipati wirasaba awet pengemut-emut maring rakyate.
“heh…wong Wirasaba/Banyumas kabeh, kowe ja ngingu jaran sing wernane dawuk. Nek kowe nglanggar (ngingu jaran dawuk) kowe arep cilaka kaya aku.

Nah… critane wis rampung, mbok ana salaeh aku ya njaluk ngapura.

*MATUR NUWUN*

Tidak ada komentar:

Posting Komentar